يا مَنْ اَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ،
اى كه براى هر خيرى به او اميد دارم
وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ كُلِّ شَرٍّ،
و از خشمش در هر شرى ايمنى جويم.
يا مَنْ يُعْطِى الْكَثيرَ بِالْقَليلِ،
اى كه مىدهد (عطاى) بسيار در برابر (طاعت) اندك اى كه عطا كنى
يا مَنْ يُعْطى مَنْ سَئَلَهُ،
به هركه از تو خواهد!
يا مَنْ يُعْطى مَنْ لَمْ يَسْئَلْهُ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً،
اى كه عطا كنى به كسى كه از تو نخواهد و نه تو را بشناسد از روى نعمت بخشى و مهرورزى!
اَعْطِنى بِمَسْئَلَتى اِيَّاكَ،
عطا كن به من به خاطر درخواستى كه از تو كردم
جَميعَ خَيْرِ الدُّنْيا وَ جَميعَ خَيْرِ الْأخِرَةِ،
همه خوبى دنيا و همه خوبى و خير آخرت را
وَ اصْرِفْ عَنّى بِمَسْئَلَتى اِيّاكَ جَميعَ شَرِّ الدُّنْيا وَ شَرِّ الْأخِرَةِ،
و بگردان از من به خاطر همان درخواستى كه از تو كردم همه شر دنيا و شر آخرت را
فَاِنَّهُ غَيْرُ مَنْقُوصٍ مااَعْطَيْتَ،
زيرا آنچه تو دهى چيزى كم ندارد (يا كم نيايد)
وَ زِدْنى مِنْ فَضْلِكَ يا كَريمُ
و بيفزا بر من از فضلت اى بزرگوار!
