داشتن یک الگو و نقشه راه میتواند برای رسیدن به قله افتخار و آرامش در زندگی، بسیار مهم و ارزشمند باشد.الگو باید خالی از هر گونه عیب و نقص باشد تا تاثیر شگرفی داشته باشد. یکی از بهترین الگویی که میتوانیم زندگی آن بزرگوار را سرلوحه خود قرار دهیم، زندگی حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) است.
هم شوهر و هم خانم، نقش کلیدی در برقراری آرامش خانواده و ایجاد فضای انسان ساز دارند.پس هر دوی آنها باید تلاش و کوشش کنند در کنار هم یک زندگی خوب و آرام بسازند. برای اینکه زودتر به خواسته خود برسید، ما برای شما پیشنهاد داریم که زندگی مشترک یک زوج خوشبخت را الگو قرار دهید. شما قبل از خواندن ادامه متن میگویید که بیشتر فامیل ها و دوستان ما، زندگی آنها شبیه زندگی خود ماست، پس الگوبرداری منتفی خواهد شد.
در این نوشتار میخواهیم به نکاتی از زندگی مشترک حضرت زهرا(سلام الله علیها) و امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) اشاره کنیم. چون زندگی آن دو بزرگوار زندگی کامل، سرتاسر طهارت و احترام و از هر نقص و اشتباهی بدور است. از روایات محدودی که در مورد زندگی مشترک آنها به دست رسیده است بر می آید که رفتار آنها با یکدیگر و با فرزندانشان به بهترین وجه و سرشار از عشق و علاقه بوده است و میتواند یک چراغ راهی باشد برای هر فردی که خواهان آرامش و آسایش در زندگی مشترک است و دغدغه تربیت فرزندان خود را دارد.
حضرت زهرا (س) الگویی برای خوب زندگی کردن
1. سبب خوشحالی هم باشید نه ناراحتی
حضرت زهرا(سلام الله علیها) در تمام مراحل زندگی در کنار شوهر خود بوده و همیشه سعی داشتند تا فضای خانه را آرامش بخش روح رنجیده (رنجیده از بی بصیرتی های مردم زمانه) شوهرشان قرار دهند. حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند: «سوگند به خدا، من زهرا(س) را تا آن زمان که خداوند او را به سوی خود برد، خشمگین نساختم و در هیچ کاری موجب ناخشنودی او نشدم. او نیز هیچ گاه مرا خشمگین نکرد و عملی از او سر نزد تا باعث ناخشنودی من شود.»[1]
2. درخواست های در حد توان و متعارف داشته باشید
یک روز امام علی (علیه السلام) از فاطمه (علیها السلام) پرسیدند: آیا غذایی در خانه هست؟ فاطمه (علیها السلام) گفت: سوگند به آن که حقّ تو را بزرگ قرار داده است! از سه روز پیش تاکنون، چیزی نداریم که برایت بیاورم. حضرت فرمودند : چرا به من نگفتی؟ فاطمه (سلام الله علیها) گفت: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) مرا از این که چیزی از تو بخواهم، نهی کرده و فرموده است: «تو از پسر عمویت چیزی مخواه، اگر خودش چیزی آورد، بگیر وگرنه تو از او مخواه.[2]
3. اهمیت به تربیت فرزند
حضرت زهرا (سلام الله علیها) از همان آغاز کودکی فرزندانش، عبادت خدای تعالی را در روح و روان آنها تثبیت کرد و خوی پرستش خدای یکتا را در فطرت لطیف آنها سرشت و از همان آغاز به آنها علم آموخت و آنها را برای کسب معارف و تشویق در فراگیری، آماده می کرد، به عنوان مثال به فرزندش حسن (علیه السلام) که هفت ساله بود می فرمود: به مسجد برو، آنچه را از پیامبر شنیدی فراگیر و نزد من بیا و برای من بازگو کن.[3]
4. خانه داری را بی ارزش ندانید
حضرت زهرا در بین کار بیرون و خانه داری، گزینه دوم را انتخاب کردند و «او می دانست که خانه سنگر است؛ پایگاه اجتماعی اعضاء است؛ همانند یک نهاد اجتماعی گرانقدر است و کاری برای زن از نظر ارزشمندی، معادل خانه داری نیست. بدین سان، همّ خود را در خانه داری نهاد و اداره و مدیریت آن و نیز تربیت فرزند را در آن به وجهی نیکو پذیرا شد.» [4]
5. هماهنگی با شوهر
6. ساده زیستی
پی نوشت :
[1] سیدمحمد حسینی شاهرودی، الگوهای رفتاری حضرت زهرا (س) و تربیت فرزند، صفحه 16
[2] بحار الأنوار جلد 43، صفحة 31
[3] محمد محمدی اشتهاردی، نگاهی بر زندگی حضرت فاطمه (سلام الله علیها) قم: انتشارات مطهر، سال چاپ: 1389، چاپ دهم، صفحه 64
[4] دکتر علی قائمی، در مکتب فاطمه(س)، تهران: امیری 1387، چاپ هفتم، صفحه 135


